In memoriam – Ellen Laan

door | feb 12, 2022

In memoriam, latijn voor ‘ter herinnering aan’. Aan een overledene. Als iemand overlijdt komt ook wel de term rip voorbij, rest in peace. Ellen Laan is een paar dagen geleden overleden. Zij mag nu rusten, maar in mij zal ze nog lange tijd naklinken. Met een snelle blik op de socials rond haar overlijden blijkt zij dat effect op velen heeft. Fantastisch is dat, dat ze zo’n impact heeft. Heeft. Want ze klinkt na.

11 september 2019, 16u mevrouw Laan, locatie AMC. Mijn agendanotitie van de eerste keer dat ik bij Ellen kwam. Als ze me komt halen uit de wachtruimte op de afdeling gynaecologie/seksuologie en ik haar ontmoet zie ik denkgroeven in haar gezicht. Geen onbeschreven blad, denk ik nog. Ze loopt voor me uit naar haar kamer, met haar slanke lijf en dunne benen. We gaan een klein kamertje binnen. Twee bankjes staan tegenover elkaar. Ik mocht zelf weten waar ik ging zitten.

 

Je hebt al veel meegemaakt”, zo begon ze. Het duizelde me al. Want waar in m’n ellendige wirwar van ellendigheid moest ik beginnen? Het was gelukkig maar haar openingszin, want ze nam de leiding. Iets wat essentieel was. Het was mijn zorgvraag aan mijn oncoloog. Ik had hulp nodig na de vroeggeboorte van Vince. Van iemand die stevig in de schoenen stond en mij aankon, zich niet zou laten overlopen door mijn karakter. Mijn oncoloog wist het wel. Want ze gaf me een baas.

 

Ellen bracht me in de therapie naar de donkerste plekken uit m’n verleden waar de pijn diep verborgen zat. We prikten de pijn aan zodat deze los kon komen. We. Want ze liet me niet alleen. Ze begeleidde me er naar toe en ving me op, niet zakelijk of afstandelijk maar liefdevol. Met veel geduld won ze m’n vertrouwen. Urenlang spraken we over het leven. We.

 

Morgen ga ik voor een MRI’, zei ze op een dag. Ik had ook kanker gehad en voelde het onheil. Ik jankte al de ogen uit m’n kop. Toen belde ze om afscheid te nemen. Huilend bedankte ik haar, moeite met accepteren. Ze zei me dat ik naast de pijn van het afscheid en verlies ook onze ervaring kon koesteren, met trots. Ellen, altijd een baas.

Doneren

Vond je het een mooie aflevering en vind je Podcast Prematuur een mooi initiatief? Doneer je dan een klein bedrag? Een beetje helpt al heel veel 🙂

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Pin It on Pinterest

Share This